Ik ben er … en blijf er

Regie

Judith Mathijs

Auteur

Raymond Viney & Jean Valmy

Spelers

Korte Inhoud

Het zal je maar gebeuren. Je geraakt je papieren kwijt en stelt een hele tijd daarna vast dat een andere vrouw, onder jouw naam en met jouw papieren, getrouwd is met een man die jij helemaal niet kent. Een zeer vervelende situatieals je zelf in het huwelijksbootje wil stappen natuurlijk. Antoinette Mercier, de waardin van “Het slapend varken”, een restaurant valk bij de Hallen in Parijs, is echter gewoon om niet bij de pakken te blijven zitten en zij stapt resoluut naar het chique kasteel waar haar zogenaamde ‘echtgenoot’ verblijft. Hubert de Mont Vermeil heeft op dat ogenblik ook liefdesperikelen. Hij zou graag trouwen maar moet daarvoor wel eerst scheiden van de vrouw met wie hij jaren geleden huwde. Een vrouw die hij dacht Antoinette Mercier heette maar niet de Antoinette Mercier blijkt te zijn die hem komt opzoeken. Bovendien moet Hubert rekening houden met zijn tante. Gravin de Mont Vermeil is van nature uit ‘vulkanisch’ maar kan echt ‘explosief’ uit de hoek komen. Vooral wanneer zij het woord ‘echtscheiding’ hoort. De Gravin zwaait de plak op het familiedomein en laat daar zowel haar neef als haar gezelschapsdame, haar kamermeisje en haar butler naar haar pijpen dansen. Giséle is méér dan de gezelschapsdame van de Gravin. Lucie en Patrice hebben ook zo hun verborgen kantjes die aan het licht komen bij het bezoek van de barman van het Slapend Varken. Jef kan niet zo goed overweg met al die poespas en die fijne manieren. Hij voelt zich beter thuis in de Parijse voorstad, half lusthof half fabriekswijk. Het platteland is niks voor hem. Wij stappen binnen in het kasteel van de familie de Mont Vermeil, ergens in de Perigord, net wanneer het bezoek verwacht wordt van de Kardinaal.

Fotos